Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014

Αφιερωμένο σε σένα...


Ερχεται μια στιγμή που κανείς δε θα σ’εχει προετοιμάσει γι’ αυτή. Κανείς και τίποτα. Όλα γύρω σου σκοτεινιάζουν, απόλυτο σκοτάδι, και καλείσαι  εσύ να δώσεις τη μάχη αντιμέτωπος με το  σκοτάδι. Σκύβεις το κεφάλι, ανήμπορος να αντιδράσεις. Νιώθεις τόσο μικρός, τόσο αδύναμος και όλα σου φαίνονται ανούσια μπροστά στο σκοτάδι. Εκεί δεν έχει σημασία τι είσαι, ποιός είσαι, τί έχεις και τι δεν έχεις. Εκεί είσαι μόνος, ολοκληρωτικά και απόλυτα μόνος. Η ψυχή σου εκτεθειμένη και κανένα ρούχο δε  μπορεί να την καλύψει .  Τα σκέφτεσαι όλα, καλά και άσχημα, κλαίς, ξανακλαίς και ξανακλαίς, ώσπου συνειδητοποιείς ότι ουτε αυτό μπορεί να σε λυτρώσει. Μετά έρχονται τα αν, αν και αν και αν και αν…. η ζωή δεν είναι αν…. είναι γεγονότα. Οπότε άσε το αν στην άκρη. Μετά έρχονται οι ενοχές… Θα περάσεις πολλές δοκιμασίες, αυτός είναι ο ρόλος του σκοταδιού, να σε κάνει να αλλάξεις… Να εκτιμήσεις και να αναθεωρήσεις… Ξέρεις κάτι; Ατέλειωτα γιατί φεύγαν από τα χείλη μου, άλλοτε ουρλιάζοντας, άλλοτε σαν παραφωνίες μέσα στους λιγμούς μου. Κάθε μέρα γιατί και μετά μαύρες σκέψεις. Πίστευα όμως, ήθελα να νιώθω ότι κάτι ανώτερο κάνει παιχνίδι και δε θα με αφήσει να υποφέρω έτσι. Ένα σημάδι καλυτέρευσης κι ένιωθα ότι με βλέπει που ικετεύω και με λυπάται. Ζητιάνα της Ελπίδας. Το χειρότερο είναι ότι όλα αυτά τα ζείς και τα επεξεργάζεσαι μέσα στο σκοτάδι. Το οποίο σου υπενθυμίζει ότι είναι πάντα εκεί. Το βλέπεις στα μάτια των γύρω σου, το βλέπεις να μπαίνει στα σπίτια τους και τέλος μέσα τους.  Όσοι όμως σηκώσουν το κεφάλι και το κοιτάξουν κατάματα, θα πάψουν πια να φοβούνται, γιατί θα δούν ότι απλά το σκοτάδι είναι άλλη μια ευκαιρία.  Το δικό μου γιατί είναι σήμερα εδώ δίπλα μου, βράχος, κι εγώ τον αγκαλιάζω κάθε φορά σαν να είναι η τελευταία, σαν να μην τον έχω αύριο. Το δικό σου γιατί όταν με το καλό δεί και πάλι το φώς του ηλίου, θα είναι για σένα πολλά περισσότερα απ’ ότι ήταν πριν.  Όχι γιατί δεν τα ήξερες, αλλά γιατί δεν τους  έδινες τόση σημασία.  Γιατί, τα γιατί που παλεύουν είναι δυνατά και τα καταφέρνουν. Μην το ξεχνάς...